Patologie kręgosłupa o charakterze wrodzonym stanowią mniejszy ilościowo, ale istotny jakościowo problem terapeutyczny w chirurgii kręgosłupa.
Rzadko skuteczne okazuje się w nich leczenie zachowawcze, a wczesna interwencja chirurgiczna pozwala zwykle rozwiązać definitywnie problem. Deformacje tego typu w każdym przypadku wymagają indywidualnego postępowania.
Skoliozy i kifozy wrodzone wymagają podjęcia decyzji o wczesnym leczeniu operacyjnym w przypadku postępu zniekształcenia.
Na ocenę szczegółów anatomicznych we wrodzonych deformacjach przed planowanym zabiegiem operacyjnym pozwala tomografia komputerowa.
Początek leczenia operacyjnego zwykle powinien przypadać na 3-5 rok życia, a niejednokrotnie wcześniej. Często wystarczające bywa izolowane usztywnienie kręgosłupa „in situ” z wykorzystaniem przeszczepów kostnych i tylnego i/lub przedniego dostępu operacyjnego. Tylko w wybranych przypadkach konieczne bywa użycie implantów kręgosłupowych.
(PM)