Skolioza przed postawieniem diagnozy klinicznej przez specjalistę i/lub zaplanowaniem i/lub rozpoczęciem leczenia nie stanowi istotnego problemu życiowego dla nastolatków.
Zgodnie z aktualnymi doniesieniami (1), deformacja kręgosłupa nie stanowi istotnego życiowego problemu do czasu postawienia rozpoznania idiopatycznej skoliozy dorastających.
Badacze poddali ocenie 1205 nastolatków. Pierwsza ocena miała miejsce przed pierwszą wizytą diagnostyczną u specjalisty. W grupie badanych było 928 dziewcząt i 277 chłopców.
Ocenianych podzielono na pięć podgrup w oparciu o pomiar wielkości skrzywienia z zastosowaniem metody Cobba:
I grupa: 00-100 norma
II grupa: 110-200 rozpoznana skolioza
III grupa: 210-300
IV grupa: 310-400
V grupa: >400
W trakcie pierwszego spotkania (bez udziału specjalisty – przed postawieniem rozpoznania) młodzież wypełniała formularz, dla pacjentów ze skoliozą, zawierający skalę ocen SRS-22 (Scoliosis Research Society 22 Questionnaire), na podstawie którego badacze ustalali różnice w pięciu podgrupach, na jakie podzielono badanych nastolatków.
Wtedy badania pokazały jedynie istnienie nieistotnej korelacji pomiędzy stopniem skrzywienia a skalą ocen w kwestionariuszu SRS-22, w pierwszej ocenie przeprowadzonej przed wizytą u specjalisty, kiedy obecność skoliozy lub jej brak nie była ustalona.
Co ciekawe, przed postawieniem rozpoznania skoliozy, młodzież nawet ze skrzywieniem przekraczającym 400, nie zgłaszała żadnych dolegliwości bólowych. W tej podgrupie nastolatki zauważały jedynie niedoskonałość własnego wyglądu.
W podsumowaniu naukowcy wskazują, że nieuświadomione istnienie deformacji kręgosłupa (skoliozy) u młodzieży nie stanowi dla nich istotnego problemu wpływającego na ich codzienne życie.
komentarz: dr n.med. Paweł Michalski:
Informacje zawarte w pracy, jak najbardziej potwierdzam.
Jednocześnie na podstawie własnych, ponad dwudziestoletnich obserwacji wiem, że uświadomienie choroby, czyli moment kiedy diagnoza schorzenia zostanie postawiona przez specjalistę i potwierdzi się istnienie deformacji kręgosłupa (np. skoliozy, kifozy, lordoskoliozy, itd.), oraz zostanie ustalone wskazanie do postępowania terapeutycznego, zwykle obserwowałem wzmożony wpływ postawionej diagnozy na jakość życia pacjenta i jego rodziców.
Zgodnie z aktualnymi doniesieniami (1), deformacja kręgosłupa nie stanowi istotnego życiowego problemu do czasu postawienia rozpoznania idiopatycznej skoliozy dorastających.
Badacze poddali ocenie 1205 nastolatków. Pierwsza ocena miała miejsce przed pierwszą wizytą diagnostyczną u specjalisty. W grupie badanych było 928 dziewcząt i 277 chłopców.
Ocenianych podzielono na pięć podgrup w oparciu o pomiar wielkości skrzywienia z zastosowaniem metody Cobba:
I grupa: 00-100 norma
II grupa: 110-200 rozpoznana skolioza
III grupa: 210-300
IV grupa: 310-400
V grupa: >400
W trakcie pierwszego spotkania (bez udziału specjalisty – przed postawieniem rozpoznania) młodzież wypełniała formularz, dla pacjentów ze skoliozą, zawierający skalę ocen SRS-22 (Scoliosis Research Society 22 Questionnaire), na podstawie którego badacze ustalali różnice w pięciu podgrupach, na jakie podzielono badanych nastolatków.
Wtedy badania pokazały jedynie istnienie nieistotnej korelacji pomiędzy stopniem skrzywienia a skalą ocen w kwestionariuszu SRS-22, w pierwszej ocenie przeprowadzonej przed wizytą u specjalisty, kiedy obecność skoliozy lub jej brak nie była ustalona.
Co ciekawe, przed postawieniem rozpoznania skoliozy, młodzież nawet ze skrzywieniem przekraczającym 400, nie zgłaszała żadnych dolegliwości bólowych. W tej podgrupie nastolatki zauważały jedynie niedoskonałość własnego wyglądu.
W podsumowaniu naukowcy wskazują, że nieuświadomione istnienie deformacji kręgosłupa (skoliozy) u młodzieży nie stanowi dla nich istotnego problemu wpływającego na ich codzienne życie.
- Rainoldi L, et al. Spine J. 2015
komentarz: dr n.med. Paweł Michalski:
Informacje zawarte w pracy, jak najbardziej potwierdzam.
Jednocześnie na podstawie własnych, ponad dwudziestoletnich obserwacji wiem, że uświadomienie choroby, czyli moment kiedy diagnoza schorzenia zostanie postawiona przez specjalistę i potwierdzi się istnienie deformacji kręgosłupa (np. skoliozy, kifozy, lordoskoliozy, itd.), oraz zostanie ustalone wskazanie do postępowania terapeutycznego, zwykle obserwowałem wzmożony wpływ postawionej diagnozy na jakość życia pacjenta i jego rodziców.