Deformacjom kręgosłupa w przebiegu mózgowego porażenia dziecięcego i innych patologii nerwowomięśniowych towarzyszy wiele nieporozumień.
Niejednokrotnie zbyt późne zgłoszenie się pacjenta do ortopedy uniemożliwia leczenie operacyjne tych chorych, jak np. w dystrofii mięśniowej typu Duchenne’a.
Chorzy z postępującymi deformacjami kręgosłupa w przebiegu skolioz nerwowomięśniowych powinni być operowani wcześnie, zwykle w wieku 12-14 lat, przy wartościach skrzywienia osiągających 30-40 stopni, tak by postęp choroby podstawowej, nie doprowadził do istotnych zaburzeń czynności oddechowej, uniemożliwiając jednocześnie przeprowadzenie operacji kręgosłupa.
PACJENT I. SKOLIOZA NERWOWO-MIĘŚNIOWA
Celem leczenia u tych chorych jest stworzenie im komfortu życia polegającego na przystosowaniu ich do siedzącego trybu życia oraz zahamowanie postępującego ucisku narządów wewnętrznych przez krzywiący się kręgosłup.