CHIRURGIA KRĘGOSŁUPA

DR N. MED. PAWEŁ JERZY MICHALSKI Kontakt poprzez sekretariat – telefon komórkowy (+48) 601-22-64-54 (pon.-pt. 18-19) Chirurg, ortopeda, od początku lat 90- tych szczególnie zainteresowany chirurgią kręgosłupa. Szkolenia: Linkoping (Szwecja) prof. Stig Aarg, Meinz (Niemcy) prof. Christof Hopf, Sydney (Australia) dr John Stephen i Bob Dickens, prof. Rober Taylor. Szczególne osiągnięcia: nowatorskie i pionierskie rozwiązania w zakresie chirurgii kręgosłupa szczególnie wykorzystanie tzw. „dostępu przedniego” […]

Możliwe powikłania

W literaturze liczbę powikłań w leczeniu skolioz idiopatycznych określa się na poziomie od 0 do 10%. Ryzyko powikłań w dużym stopniu zależy od: doświadczenia zespołu operacyjnego i właściwego doboru pacjenta dodatkowych schorzeń występujących u pacjenta wielkości i charakteru deformacji czasu zabiegu utraty krwi jakości implantów długości znieczulenia śródoperacyjnego Do najważniejszych z możliwych powikłań należą: zgon okołooperacyjny powikłania neurologiczne niedowłady i porażenia uszkodzenia opony twardej różnica temperatur kończyn […]

Leczenie etapowe

Problem terapeutyczny dotyczący deformacji kręgosłupa o wczesnym początku stanowi nadal nierozwiązane zagadnienie w chirurgii kręgosłupa. Początek skoliozy, kyfozy czy innej patologii kręgosłupa w wieku 1-3 lata, czy 3-10, to dla specjalisty ortopedy nie lada wyzwanie. Szczególnym problemem jest duży potencjał wzrostowy kręgosłupa, niejednokrotnie szybki postęp deformacji i brak skuteczności leczenia zachowawczego z zastosowaniem gorsetu. W wybranych przypadkach chirurg musi podjąć decyzję o rozpoczęciu leczenia operacyjnego. Ma ono […]

Skoliozy nerwowo – mięśniowe

Deformacjom kręgosłupa w przebiegu mózgowego porażenia dziecięcego i innych patologii nerwowomięśniowych towarzyszy wiele nieporozumień.Niejednokrotnie zbyt późne zgłoszenie się pacjenta do ortopedy uniemożliwia leczenie operacyjne tych chorych, jak np. w dystrofii mięśniowej typu Duchenne’a. Chorzy z postępującymi deformacjami kręgosłupa w przebiegu skolioz nerwowomięśniowych powinni być operowani wcześnie, zwykle w wieku 12-14 lat, przy wartościach skrzywienia osiągających 30-40 stopni, tak by postęp choroby podstawowej, nie doprowadził do istotnych zaburzeń […]

Skolioza nastolatków przed diagnozą kliniczną

Skolioza przed postawieniem diagnozy klinicznej przez specjalistę i/lub zaplanowaniem i/lub rozpoczęciem leczenia nie stanowi istotnego problemu życiowego dla nastolatków. Zgodnie z aktualnymi doniesieniami (1), deformacja kręgosłupa nie stanowi istotnego życiowego problemu do czasu postawienia rozpoznania idiopatycznej skoliozy dorastających. Badacze poddali ocenie 1205 nastolatków. Pierwsza ocena miała miejsce przed pierwszą wizytą diagnostyczną u specjalisty. W grupie badanych było 928 dziewcząt i 277 chłopców. Ocenianych podzielono na pięć […]

Skolioza dziecięca

Postępujące skoliozy dziecięce (wiek chorych 3-10 lat) wymagają wczesnego i właściwego leczenia. W przypadku nieskutecznego leczenia zachowawczego (w gorsecie) wskazane jest leczenie operacyjne pacjentów. W zależności od wieku chorego, typu skrzywienia i szybkości postępu deformacji możemy u tych chorych zastosować właściwe leczenie operacyjne. SKOLIOZA DZIECIĘCA Celem operacji jest zahamowanie postępu skoliozy przy jednoczesnym opóźnieniu wielosegmentowego usztywnienia kręgosłupa u rosnącego dziecka: Krótkie przednie […]

Skolioza wrodzona

Patologie kręgosłupa o charakterze wrodzonym stanowią mniejszy ilościowo, ale istotny jakościowo problem terapeutyczny w chirurgii kręgosłupa.Rzadko skuteczne okazuje się w nich leczenie zachowawcze, a wczesna interwencja chirurgiczna pozwala zwykle rozwiązać definitywnie problem. Deformacje tego typu w każdym przypadku wymagają indywidualnego postępowania. Skoliozy i kifozy wrodzone wymagają podjęcia decyzji o wczesnym leczeniu operacyjnym w przypadku postępu zniekształcenia. Na ocenę szczegółów anatomicznych we wrodzonych deformacjach przed planowanym zabiegiem operacyjnym […]

Częstość występowania

Częstość występowania skoliozy w populacji ludzkiej została określona w badaniach Kane. Stwierdzono równocześnie wysokie ryzyko występowania rodzinnego, nawet do 20%. Cechą charakterystyczną choroby jest również przewaga płci żeńskiej. Skolioza postępująca i wymagająca leczenia występuje 7 razy częściej u dziewczynek niż u chłopców. Skolioza w generalnej populacji występuje u mniej niż 1 na 100 osób. kąt wg Cobba (w stopniach) częstość występowania kobiety/mężczyźni > 10 2–3% (1,4-2):1 […]