Tej wrodzonej wadzie często towarzyszy deformacja kręgosłupa (skolioza, kyfoza) Częstość występowania deformacji kręgosłupa zależy od wysokości porażenia. Ryzyko zwiększa się znacznie od poziomu rozszczepu powyżej L3.
Deformacja kręgosłupa występuje w 100% przy rozszczepie na poziomie piersiowego odcinka kręgosłupa w porównaniu z ryzykiem 60%, gdy wada obejmuje kręgosłup od poziomu L4.
Kyfoza lędźwiowa występuje w ok. 8-15% przypadków. Próby leczenia gorsetem deformacji kręgosłupa w przebiegu przepukliny oponowo-rdzeniowej mogą być mało skuteczne, ale warto podjąć próbę takiego leczenia.
Obraz patologii uzupełnia zwykle hyperlordoza (nadmierna lordoza) wynikająca z towarzyszącego przykurczu stawów biodrowych
Bardzo istotnym elementem leczenia przy użyciu gorsetów ortopedycznych jest właściwa pielęgnacja pacjenta. Na szczególna uwagę zasługują odleżyny i deformacje klatki piersiowej, które mogą powstać przy leczeniu gorsetem.
Typowy wygląd okolicy lędźwiowej w pacjenta z przepukliną oponowo-rdzeniową (Myelomeningocele)
Obraz rezonansu magnetycznego (MR). Widoczny ubytek tylnych struktur kręgosłupa – przepuklina.
Część pacjentów z przepukliną oponowo-rdzeniową wymaga przed zabiegiem stabilizacji kręgosłupa wszczepienia expandera skórnego w celu przygotowania skóry do pokrycia stabilizacji.
Fotografia i RTG pacjenta z z przepukliną oponowo-rdzeniową przed operacją- widoczny olbrzymi garb kyfotyczny.
(PM)