O czym warto pamiętać po operacji kręgosłupa?

 

Po zabiegu operacyjnym ze stabilizacją konieczne jest systematyczne kontrolowanie kręgosłupa. Zwykle pierwsza wizyta kontrolna ma miejsce przy zdjęciu szwów tj. 2-3 tygodnie po operacji. Czas liczy się od momentu zabiegu operacyjnego. Kolejne kontrole zwykle mają miejsce po 3, 6 i 12 miesiącach. W literaturze medycznej wskazuje się również na konieczność systematycznych kontroli po operacji – maksymalnie w odstępach 2. letnich w celu wychwycenia wszelkich nieprawidłowości we wczesnym okresie ich zaistnienia. Kontrolna wizyta u specjalisty nie zawsze wymaga wykonania RTG.

Celem leczenia operacyjnego w deformacjach kręgosłupa jest usztywnienie chorego, zdeformowanego odcinka kręgosłupa. Wykorzystanie implantów kręgosłupowych ma na celu stworzenie komfortu życia pacjenta po operacji kręgosłupa bez konieczności noszenia gorsetu, ma też zapewnić „ciszę biomechaniczną” w obszarze usztywnionym w celu uzyskania zrostu kostnego.

W związku z koniecznością doprowadzenia do usztywniania kręgosłupa poprzez zrost kostny i zapewnienia „ciszy biomechanicznej” w okresie od 6-12 miesięcy po operacji przeciwwskazane są:

• rehabilitacja (poza ćwiczeniami oddechowymi)
• uprawianie sportów

Wskazane jest również unikanie przeciążania kręgosłupa, jak: pochylanie, dźwiganie. Warto ograniczyć również siedzenie, co jest szczególnie istotne u młodzieży spędzającej dużo czasu przy komputerze. Akceptowana w tym okresie „dawka”, to 1 godzina dziennie. Po uzyskaniu zrostu kostnego można powrócić do aktywności sportowej, ale o charakterze rekreacyjnym. W wybranych przypadkach zalecana jest kontynuacja rehabilitacji.

Pacjenci, u których operacja kręgosłupa nie miała na celu jego usztywnienia, jak to ma miejsce przy klasycznej dyscektomii lub po implantacji sztucznego dysku, mogą wrócić do rekreacyjnej aktywności fizycznej we wczesnym okresie pooperacyjnym tzn. 6-12tyg, podobnie wygląda u nich rozpoczęcie ewentualnej rehabilitacji. Natomiast w przypadku tych pacjentów ograniczenie przeciążeń kręgosłupa (pochylanie, dźwiganie, długotrwałe siedzenie) powinno być stałą zasadą przyszłego życia.

 

Blizna. 

Po zabiegu operacyjnym pozostaje blizna. Zwykle rana pooperacyjna goi się poprzez rychłozrost. Chirurdzy stosują różne metody szycia skóry- nici chirurgiczne (szew pojedynczy lub ciągły), metalowe zszywki skórne. Blizna w miejscu operacji powstaje zawsze bez względu na sposób szycia skóry.

Wygląd blizny zależy od wielu czynników, m.in. od cech osobniczych. W mniejszym stopniu: sposobu szycia, mikrouszkodzeń skóry w trakcie zabiegu operacyjnego. Zwykle szwy skórne zdejmuje się po zabiegu na kręgosłupie po 2-3 tygodniach od operacji.

W wybranych przypadkach można szwy zdjąć wcześniej lub odroczyć ich zdejmowanie do 4 tygodni.
Część chirurgów stosuje tzw. szwy wchłanialne, nie wymagające zdejmowania- bardziej wskazane przy krótkich cięciach skórnych tj. przy małych zabiegach plastycznych.
Prawidłowo gojąca się blizna nie wymaga poza utrzymaniem normalnej higieny i natłuszczaniem podejmowania innych działań. Stosowanie tzw. maści na blizny wskazanie jest jedynie w sytuacjach blizny przerastającej, bliznowca. Decyzję o zastosowaniu tego typu środków podejmuje lekarz prowadzący.
Część chirurgów wykorzystuje specjalne plasterki w celu zabezpieczenia przed rozejściem się blizny.

Ochrona przed słońcem. 

Przez okres kilku miesięcy od zabiegu warto bliznę chronić przed działaniem promieni UV (słońce, solarium) poprzez stosowanie fotoprotektorów, noszenie ubrania, w celu ochrony przed ekspozycją.

Higiena. 

Ze względu na obecność ciała obcego, jakim po zabiegu operacyjnym są implanty, wskazane jest zapobieganie wszelkim infekcjom.. Dotyczy to zarówno przeziębień, infekcji dróg moczowych, problemów stomatologicznych i ginekologicznych. Po konsultacji z lekarzem prowadzącym w większości przypadków zapada decyzja o wydłużeniu leczenia antybiotykami. Zarówno przed jak i po zabiegu operacyjnym ważne jest przestrzeganie higieny osobistej. Zmniejsza to ryzyko infekcji wkoło ciała obcego. Wskazana jest codzienna kąpiel, a także systematyczne (co 6-12 miesięcy) wizyty u ginekologa i stomatologa.

(PM)