Inne patologie
[/mp_span] [/mp_row] [mp_row] [mp_span col="6"] [mp_image_slider ids="3881,3882,3883,3884,3885" animation="fade" smooth_height="false" slideshow="true" slideshow_speed="7" control_nav="true" margin="none,none,none,none"] [/mp_span] [mp_span col="6"] [mp_text margin="none,none,none,none"]Leczenie zachowawcze obejmuje: programy edukacyjne – wskazujące m.in. na sytuacje przeciążające kręgosłup, jak np. pochylanie się i siedzenie, konieczność zachowania aktywności fizycznej.
Postępowanie farmakologiczne obejmuje: stosowanie niesterydowych leków przeciw zapalnych i przeciwbólowych, uspakajających i rozluźniających mięśnie.
W okresie późniejszym dobre efekty przynosi stosowanie fizjoterapii.
Brak skuteczności leczenia zachowawczego, nasilające się objawy neurologiczne, cechy niestabilności kręgosłupa stanowią wskazania do leczenia operacyjnego.
Stosowane do tej pory klasyczne metody operacyjne o typowo neurochirurgicznym charakterze, mające na celu jedynie odbarczenie kanału kręgowego i elementów nerwowych, coraz częściej wypierane są przez nowoczesne metody rekonstrukcyjne wykorzystujące stabilizację kręgosłupa.
Możliwość odtworzenia wysokości przestrzeni międzytrzonowych, zapobieganie niestabilności kręgosłupa, to w chwili obecnej standard postępowania powszechnie uznawany na świecie.
(PM)